Osiedle zostało zaprojektowane w północnej części Krakowa tuż przy granicy z Zielonkami. To rezydencjalna dzielnica miasta, która w ostatnich latach rozwija się bardzo szybko.
Zespół składa się z czterech obiektów, połączonych w pary. Każdy dom podzielony jest na dwa odrębne lokale. Podział został zaprojektowany tak aby mieszkania zawsze miały dostęp do ogrodów albo do dużych tarasów. Budynki bliźniacze w tym wypadku nie łączą się w najczęstszy sposób, czyli najkrótszą elewacją, a częścią elewacji północnej jednego budynku i częścią południowej drugiego. Takie zazębianie się zabudowy zwiększa prywatność przyszłych mieszkańców, tworzy małe podwórka. Jednocześnie budynki nie posiadają jednolitej linii elewacji, co podkreśla ich przestrzenność i rozbija długą fasadę.
Cechą charakterystyczną osiedla są dachy ukształtowane w nietypowy sposób. Warunki zabudowy określały zasady formowania dachów tak aby kalenica była prostopadła do frontu działki i sąsiedniej ulicy. Przy takim kształcie działki, dla zachowania funkcjonalnego układu mieszkań konieczne było skręcenie jedynie kalenic oraz pozostawienie zasadniczej bryły w układzie równoległym do granic nieruchomości.
Istotnym aspektem było także wykorzystanie odnawialnych źródeł energii. Skręcona kalenica powodowała zmniejszenie powierzchni nadającej się do montażu ogniw fotowoltaicznych, dlatego południowa połać została przedłużona, wisi nad północną elewacją tworząc element przypominający żagiel. Żagiel solarny, bo zwiększa powierzchnię montażu ogniw – stąd nazwa osiedla.
Podział budynków na mniejsze bryły został podkreślony przez dobór materiałów elewacyjnych. Części z dachami spadzistymi, wykończone blachą trapezową, zostały rozdzielone niższymi bryłami pokrytymi drewnem z modrzewia.
następny projekt
- Categories:
następny projekt